راکتورها را معمولا با توجه به 3 عامل زیر طبقه بندی می کنند. بر حسب روشی که طی آن مرحله واکنش صورت میگیرد (راکتورهای طبقه الف)
-
راکتورهای پیوسته: بر حسب مصرف کاتالیست و بر حسب اینکه واکنش در چند فاز صورت میگیرد، دو نوعند: همگن و ناهمگن.
-
راکتورهای نیمه پیوسته: ویژگی ورود پیوسته مواد و خروج پیوسته برخی مواد هستند. راکتورهای خمرهای معمولا از این نوع هستند.
-
راکتورهای ناپیوسته:
برای موادی طراحی شدهاند که در مدت معینی ، طبق برنامه ریزی انجام شده در
راکتورها باقی بمانند تا اینکه واکنش کامل شود. اغلب به شکل خمرهای و
استوانهای هستند.
طبقه بندی بر حسب سیستم تبادل حرارتی که انتخاب شده است (راکتورهای طبقه ب)
راکتورهای آدیاباتیک: طراحی آنها طوری است که در طول مدت کنترل دما ، بدنه راکتور در انتقال گرما شرکت نمیکند.
راکتورهای غیر آدیاباتیک: بدنه راکتور در انتقال گرما شرکت میکند.
راکتورهای ذکر شده ، در سنتز آمونیاک و اکسیداسیون SO2 به SO3 مورد استفاده قرار میگیرد.
طبقه بندی بر حسب ویژگی فیزیکی موادی که برای واکنش انتخاب شدهاند (راکتورهای طبقه ج)
راکتورهای واکنشهای همگن
راکتورهای واکنشهای ناهمگناگر
قرار باشد واکنشی در فاز همگن صورت گیرد بر حسب نوع مراحل از راکتورهای
پیوسته یا ناپیوسته طبقه الف استفاده میکنند. اما اگر واکنشها در بیش از
یک فاز صورت گیرد، گستره راکتورهای مورد مصرف زیاد خوااهد بود. مثلا بر حسب
اینکه کاتالیست ، پودر یا گرانول باشد، نوع راکتور فرق خواهد کرد. طبقهبندیهای دیگر
طبقهبندیهای
دیگری هم با توجه به وضعیت تغذیه راکتور یا عملیات سینماتیک یا تخلیه مواد
شرکت کننده در واکنش وجود دارند. همچنین میتوان آنها را بر حسب حلالها و
رقیق کنندهها و ... انتخاب کرد. در هر حال راکتورها را برای اهداف مختلف
بر حسب نوع کارخانه و شرایط آن انتخاب میکنند.